Budowa i działanie implantów zębowych

Implanty zębowe zyskują na popularności dzięki wygodzie i stabilności jaką oferują przeciwnie do ruchomych protez zębowych. Pacjenci chętnie decydują się na implanty gdy zmagają się z brakami w uzębieniu, zarówno pojedynczymi jak i międzyzębowymi, w żuchwie jak i w szczęce. 

Niestety pomimo ich wielu zalet, nie zawsze można zdecydować się na implanty zębowe. Odradza się to pacjentom: z niewykształconymi zawiązkami zębowymi oraz którzy mają obszerne braki w uzębieniu i u których jednocześnie nie ma możliwości zastosowania dodatkowych niezbędnych rozwiązań protetycznych, jak np. mostki. Co więcej, najpoważniejszymi przeciwwskazaniami do wszczepienia implantów zębowych jest ciąża, nowotwór oraz nieustabilizowana cukrzyca. Cukrzyca wyklucza tę możliwość ze względu na utrudnione gojenie się ran, co może znacznie utrudnić lub zaniechać proces po zabiegu. 

Jak są zbudowane i jak działają implanty zębowe?

Pojedynczy implant zębowy zbudowany jest z trzech głównych części. Pierwsza z nich imituje korzeń zęba i docelowo znajduje się ona w kości, więc jest najbardziej zakrytym elementem implantu. Druga, czyli tzw. łącznik zbudowana jest na wzór rusztowania czy podstawy, na której umieszczona zostaje widoczna część implantu. Korona, bo to o niej mowa, wykonywana jest przez protetyka specjalnie dla pacjenta i to właśnie ten element wyglądem imituje ząb. Co istotne: koronę umieszcza się na implancie po tym, gdy wrośnie on w kość. Najczęściej ma to miejsce po 2. - 4. miesiącach.

Implanty oraz mosty wszczepiane są w taki sposób, że nie przemieszczają się one w trakcie mówienia czy spożywania posiłków. Wszystko dlatego, że nowoczesne implanty zębowe wrastają się w kość szczęki, dzięki czemu po czasie pacjenci mogą nawet zapomnieć o tym, że nie są to ich naturalne zęby. Ma to szczególne znaczenie ze względu na to, że niestabilna proteza ruchoma, poza tym, że może być niekomfortowa w użytkowaniu to dodatkowo przysparza niekiedy zakłopotania gdy widocznie porusza się w ustach.